2/3/09

cuando la política salta por la ventana

Cuando la política salta por la ventana 2/2/09 Antón Losada En una noche electoral donde todos se esforzarán en convencernos de que no perdieron o perdieron poquito, la gran derrotada es la política. Con sus votos, una mayoría de gallegos ha validado su fidelidad al Partido Popular como partido mayoritario sólidamente instalado en las preferencias del votante medio galaico, pero también ha legitimado el recurso a una concepción de la política como el arte de aniquilar al adversario por cualquier medio necesario y sin reparo moral alguno. La sucia campaña tolerada por Feijóo en su partido ha resultado finalmente un buen negocio. Su falta de escrúpulos para amparar la campaña de acoso personal a sus adversarios parece haberle permitido sumar los votos que le faltaban para la mayoría absoluta.Los socios del bipartito, además de lamentar la derrota, deberían preguntarse por qué han tenido que dedicar sus campañas a recuperar el afecto de buena parte de sus electores y, peor aún, por qué no llegaron a conseguirlo. El retroceso de los socialistas constata el fracaso de la gran apuesta estratégica de Touriño a lo largo de la legislatura: el uso y abuso del presidencialismo al estilo Fraga para atraerse a los votantes populares. También constata el desgaste que la crisis económica está provocando en los socialistas allí donde gobiernan.El descenso nacionalista certifica que el BNG no ha sido capaz de rentabilizar en términos electorales su histórica llegada al Gobierno autonómico. Al nacionalismo le toca ahora preguntarse por qué y decidir si sigue retrasando la inaplazable modernización del BNG, una organización demasiado lastrada por los complejos equilibrios internos de los grupos que la conforman, lo que la lleva a instalarse en la melancolía y el inmovilismo frenando su apertura a sus hipotéticos nuevos votantes. Pero, sobre todo, la noche electoral gallega deja una mala noticia para nuestra cultura política: cómo la mayoría de los ciudadanos no entiende la política esencialmente como una elección entre principios y valores democráticos, que ha de respetar una reglas de juego. Si no que su idea parece ser que la política más bien consiste en una guerra donde todo se justifica en aras a la victoria. Los gallegos dejaron claro que cuando la mentira entra por la puerta, la política salta por la ventana.

5 comentarios:

  1. Anónimo2.3.09

    Querido profesor Losada:
    A que mentiras se refire? Porque eu aínda non escoitei argumentacións convincentes por parte dos aludidos para facerlles frente ás supostas patranhas. Ou é que dicir que é necesario falar cos empresarios convence a alguén de algo? Pois isto foi o que contestou o candidato Quintana cando lle preguntaron pola súa estampa estival no iate de alguén que noutros tempos e pola súa condición de empresario calificaría coma "mala companha". E asegúrolle que o filtro distorsionador de La Voz de GAlicia non ten nada que ver coa minha opinión.
    Do que se lle acusa ó bipartito (basicamente despilfarro e caciquismo)non é nada que non fixera antes o PP a moita maior escala. Pero na minha opinión, e falo dende unha concepción da política "como unha elección entre principios e valores democráticos" así coma dos feitos dos que se deriva a accountability (a afirmación que aparece entrecomillada pretende deslexitimar ós que votaron ó PP, e eu penso que entre os que o fixeron haberá de todo), o maior pecado do bipartito foi situarse por encima do ben e do mal e non mostrar xamáis nin unha pizca de humildade. Tal foi a minha percepción.
    Salvando as distancias, todo isto me recorda ó caso do fiscal de Nova York, auténtico persecutor da prostitución, que acabou sendo destapado coma o "cliente n° 9".
    Se alguén se converte en apóstol dunha causa, e resulta que se descobre que tamén incurre na mala praxe que di combatir, é normal que as críticas sexan severas aínda que os feitos concretos poidan parecer pecata minuta en comparación co que fixeron outros.

    ResponderEliminar
  2. Anónimo2.3.09

    Por certo, por que non se anima a rebatir algún comentario. Acaso pensa que non están á altura?
    Saúdos

    ResponderEliminar
  3. Anónimo2.3.09

    Fala de modernidade, de mudar a face do BNG... Como me soa iso a "mudar todo para que nada mude"! Acaso non é esta cúpula que nos quere "modernizar" a que vén levando ao BNG nos últimos 10 anos a un harakiri? E non ten ningunha responsabilidade? Esa mesma cúpula que foi artellando o (aquí tamén) "todo vale" para "asaltar" movementos sociais e así poder moldealos ao seu interese: ASPG, a Mesa, o SLG, os Comités de Estudantes, ADEGA... e agora queren (querían, non sei que argallarán agora) "domesticar" a CIG. E todos sabemos de quen estamos a falar.
    Mudar as regras do xogo para facer Asembleas, digo Congresos, en pro desa mesma cúpula (ou polit buró ou comité central ou mesa nacional ou dirección nacional ou como lle quixerdes chamar). Calar toda a crítica interna en pro "do ben común". E a isto chámaselle "modernizar".

    Eu protesto, eu berro, eu estou farto de calar ou que me calen por esa "vontade de unidade". Moitos mantivemos total fidelidade ás trangalladas que se cocían no BNG entre uns e outros; ás intromisións por controlar movementos sociais máis ou menos afíns ao nacionalismo e así moldealos á vontade; ás maiorías abafantes que empregaban tamén, si tamén!, tácticas caciquís no seo da fronte.
    Todos nós, militantes e simpatizantes do común, do ordinario, sen aspiracións políticas alén de vermos transformacións sociopolíticas reais e verdadeiras no noso País xa non podiamos máis. Cantas xeracións de compañeiros, camaradas, "irmaos"... se perderon no camiño desencantadas, esgotadas, abafadas, cansas de ver todo isto. Cantos foron acusados de antipatriotas e con esta excusa denostados ao ostracismo na fronte... Cantos se perderon no camiño por non querer nen tan sequer intentar dar un paso á fronte para opinar, falar, dicir e non ser carne de canón...

    Quen se lembra xa daquelas ilusións que bulían nas mentes dos bos e xenerosos que no ano 1982 decidiron crear unha fronte política nacionalista de esquerdas e transformadora? Quen se lembra xa da ilusión colectiva que o BNG transmitía aquel ano de 1997 levándoa a se converter na segunda forza política do País? Quen se lembra da esperanza que tantos galegos tiñan no BNG para transformar verdadeiramente esta nosa Nación?

    Somos nós a esquerda transformadora, o movemento popular que ninguén pode dominar, que ninguén pode controlar, que loita contra o vento asolagador do imperialismo, das elites rancias e conservadoras que aínda zoupan as súas garras na Nosa Terra... E isto non se pode parar.

    Non queremos medias tintas, non queremos excusas, non queremos que nos falen de carrexos, de La Voz de Galicia ou do Santo Espírito que fixo revivir aos mortos.

    QUEREMOS QUE NOS FALEN DE ONDE DEITARON O PROXECTO TRANSFORMADOR QUE NOS ROUBARON, DE RECUPERARMOS AQUELA ILUSIÓN POR UN MUNDO MELLOR, POR UNHA GALIZA NOSA, PRÓSPERA E VITAL;

    Queremos que quen roubou a ilusión, o recoñeza; quen furtou a nosa esperanza, o diga; quen deitou no lixo o poder transformador do noso movemento, nolo devolva; quen traizoou a semente dunha Terra libre, dona de si e farturenta, o acepte, pida perdón e se marche.

    Non loitamos, sacrificamos e traballamos todos estes anos para que agora algúns poidan botar todo ao mar. Nunca máis!

    Avante!

    ResponderEliminar
  4. Anónimo2.3.09

    E digo eu, onde están os 16 que manifestaches xa no carro? Agora que faga o Obradoiro de Socioloxía unha enquisa a ver se Petene pode ser decano da Facultade e ti vicedecano! Pero ollo, esta vez non lle fagades moito caso, xa que non atinan unha.

    ResponderEliminar
  5. Anónimo16.3.09

    Petene, Losada: A mesma merda é. Semellantes cociñeiros na Xunta? Mellor o PP, que xa sabemos que son os malos.

    ResponderEliminar